Sociale uitsluiting omdat je elektrohypersensitief bent

The 'untouchebles', onderaan de maatschappelijke ladder, uitgesloten van deelname aan de samenleving: dat lot is mensen beschoren die niet tegen de alomtegenwoordige straling bestand zijn. Mensen zoals u en ik, alleen met dat verschil dat zij elektrosensitief en ziek zijn. Dat betekent dat je helemaal niet meer mee kunt doen in deze wereld. Je wordt aan de kant gezet. Door je werkgever, je familie, mensen waarvan je dacht op aan te kunnen. Je wordt uitgelachen, voor een psychisch zieke uitgemaakt, voor minder aangezien, niet meer op waarde geschat en vaak weigeren artsen om achterliggende ziekten te diagnosticeren en te behandelen. Iedereen heeft burgerrechten, zo niet de mensen die elektrosensitief zijn. Geen recht op een stralingsarme woning en leefomgeving, geen recht op een aangepaste werkplek, geen recht op een adequate gezondheidszorg en ga zo maar door. Een stralingsarme woning is noodzakelijk om de veelal ernstige klachten terug te dringen. Zo veroorzaakt de straling via je buren (decttelefoons, tablets, wifi etc) vreselijke lichamelijke pijnen waarvoor men zich niet kan beschermen. Want waar moet je heen? Er zijn inmiddels mensen overleden die een ernstige vorm van elektrosensitviteit hadden. Deze mensen zouden geholpen zijn geweest met een stralingsarme woning en behandelplek voor hun ziekten. Het is niet acceptebel dat dit in het welvarende Nederland gebeurt. Verschillende organisaties en individuele personen timmeren hard aan de weg om het lot van elektrosensitieve mensen te verbeteren. Wat mogelijk is in het buitenland zoals b.v. financiering van afschermend materiaal voor in de woning (Zweden) moet toch ook mogelijk zijn in Nederland?

Ik ben sinds 2012 elektrosensibel. In 2013 Nederland uitgevlucht, omdat ik erg ziek was geworden van de straling. Sinds 2016 terug in Nederland.